هدف از این تحقیق بررسی آزادی اجتماعی از دیدگاه اسلام با فرمت docx در قالب 25 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

2-1 آزادی اجتماعی از دیدگاه اسلام

2-2 آزادی اجتماعی از دیدگاه قرآن ونهج البلاغه

2-2-1 آزادی چیست

2-2-2 آزادی ،حقی غیر قابل اسقاط

2-2-3  منشاء آزادی اجتماعی از دیدگاه قرآن

2-2-4 تشریع دین و تامین آزادی انسان در قرآن کریم

2-2-5 منشاء محدود شدن آزادی

2-2-6 بالاتر از آزادی

2-2-7 دفع عوامل سلب آزادی انسان در مکاتب آسمانی

منابع

آزادی در لغت به معنای خلاف بندگی، رقیت، عبودیت، اسارت و اجبار، به معنای قدرت انتخاب، قدرت عمل و ترك عمل و به معنای رها بودن از قید و تجاوز دیگران؛ به معنای این كه عمل انسان از خواست، رضایت كامل و تصویب قوّه تمیز او سرچشمه بگیرد و هیچ عاملی او را بر خلاف میل، رغبت، رضا و تشخیص او وادار نكند، معنا شده است. باید توجه داشت كه آزادی از واژه‏ها و الفاظی است كه معانی و مفاهیم متعددی دارد؛ به همین دلیل امكان وقوع مغالطه اشتراك لفظی در مورد آن وجود دارد؛ یعنی ممكن است كسی آگاهانه یا ناآگاهانه حكمی را كه مربوط به یك معنا از آزادی است به معنای دیگر آن سرایت دهد. برای جلوگیری از بروز چنین مغالطه‏ای باید معانی مختلف آزادی را كه در حوزه‏های معرفتی فلسفه، كلام، اخلاق، حقوق و سیاست به كار می‏رود از هم تفكیك نماییم. گاهی آزادی در اصطلاح فلسفی به معنای اختیار در مقابل جبر به كار می‏رود.

در این صورت، معنای جمله انسان آزاد است. چنین خواهد بود كه انسان مجبور نیست. آزادی‏ای كه در مباحث اجتماعی مطرح می‏شود هیچ ارتباطی با این معنای از آزادی ندارد؛ یعنی كسی نمی‏تواند با استناد به مختار بودن انسان در حوزه افعال اختیاری، آزادی اجتماعی او را ثابت كند. گاهی آزادی به معنای اباحه و جواز شرعی گرفته می‏شود؛ به این معنا كه اگر گفته شود انسان نسبت به فعلی آزاد است بدین معناست كه انجام آن فعل برای او از جهت شرعی مباح و مجاز بوده و حرمت و ممنوعیتی ندارد. آزادی به این معنا نیز ربطی به آزادی اجتماعی ندارد.

بنابراین، نمی‏توان با استناد به این كه فلان فعل از جهت شرعی حرام است، عدم آزادی افراد را در برابر آن از جهت حقوقی و اجتماعی ثابت كرد. به تعبیر دیگر ممنوعیت شرعی یك فعل را نمی‏توان دلیل بر ممنوعیت حقوقی آن دانست؛ مثلاً ممكن است كسی در خلوت خانه خویش به انجام حرامی مبادرت نماید، اما از جهت حقوقی قابل پیگرد و تعقیب نباشد. گاهی آزادی به معنای عدم دلبستگی و تعلق خاطر به مادیات و هواهای نفسانی می‏آید. در این صورت، آزادی به معنای رهایی از تعلّقات حیوانی و مادی است. این آزادی نیز كه به معنای آزادی معنوی، وارستگی و آزادگی روحی است، ارتباطی با آزادی به معنای اجتماعی ندارد.